Տրված բառերով կամ նրանց բառակազմական հիմքերով կազմել նախածանցավոր և վերջածանցավոր ածականներ:
Նուրբ, ողբալ, քաղաք, կարմիր, ուժ, հուր, թախիծ, աղետ, բույր, փառք, պողպատ, ածել, հարմար, արևմուտք, վախ, մեղմ, համ, վճար, պոչ, վստահել, լեզու, գրավել, զրնգալ, ձև:
նուրբ-նրբիկ
ողբալի-ողբալի
քաղաք-քաղաքային
կարմիր-կարմրավուն
ուժ-ուժեղ, անուժ, ու
հուր-անհուր,հրե,հրեղեն
թախիծ-թաղծոտ,թաղծալի
աղետալի-աղետավոր
բույր-բուրումնավետ
փառավոր
պողպատե
ածել- ածան
հարմար-հարմարավետ
վախ-անվախ-վախկոտ
մեղմ-մեղմիկ-մղմիղ
համ-անհամ
անվճար
անպոչ
վստահելի
անլեզու,լեզվային
գրավիչ, նգրավ
զրանգուն
անձեվ ձեվական
Լրացնել հետևյալ առածների ածականները` դրանք ընտրելով տրվածներից:
Ծանր, պաղ, լավ, սև, անպտուղ, անուշ, զորավոր, շիտակ, արդար, լավ, ոսկե:
Լեզու կա անուշ է, լեզու կա` լեղի:
Արդար յուղը ջրի տակ չի մնա:
Սպիտակ փողը սև օրվա համար է:
Խելքը ոսկե թագ է, ամեն մարդու գլխին չի լինում:
Անպտուղ ծառին քար գցող չի լինի:
Հեռավոր սուրբը զորավոր կլինի:
Ծանր քարը իր տեղում կմնա:
Լավ աղջիկը յոթ տղա արժե:
Շիտակ խոսքը հանաքով կասեն:
Լավ հնձվորը դաշտում էլ կհնձի, սարում էլ:
Պաղ ապուր, շան կերակուր:
Հետևյալ առածների մեջ լրացնել հականիշ ածականները:
Ջահելի չքով աղջիկ առ, ահելի աչքով` ձի:
Գիտունի հետ քար քաշիր, անգետի հետ փլավ մի կեր:
Ծամը երկար, խելքը`կարճ:
Թոկի երկարն է լավ , խոսքի` կարճը:
Գիժը մի քար գցեց ծովը, հազար խելոք չկարողացան հանել:
Խոսքը մեծին, ջուրը` փոքրին։
Փորձված թանը անփորձ մածունից լավ է:
Սև սիրտ, սպիտակ ատամ:
Մինչև հաստը բարակի հոգին դուրս կգա:
Թանկից Էժան չկա: